Dag 11 Guangzhou / Zhanjiang

De softsleeper een gewone trein waar we een couchette voor vier personen in hadden besproken naar Zhanjiang zou om acht uur vertrekken, maar toen we op het station aankwamen bleek deze geannuleerd te zijn. Er is in de buurt van Zhanjiang een Typhoon voorspeld. Daarom reden er geen treinen vandaag. Massa's mensen stonden te wachten. Dit is een trein waar heel veel Chinezen mee reizen in tegenstelling tot de hoge snelheidstrein. De prijs maakt het verschil. Het leek ons leuk om ook deze manier van reizen mee te maken maar als je zag wat iedereen aan bagage bij zich had, vroegen wij ons wel af, hoe lang die trein wel niet zal zijn. Dat zullen we dus niet weten. De gids nam contact op met zijn bureu om informatie te vragen over het weer. Ook hebben we de gids in Zhanjiang gebeld. Er was een Typhoon waarschuwing gegeven gedurende drie dagen. Vandaag is de eerste dag. Volgens de berichtgeving was de Typhoon afgeweken naar een andere richting. We konden met de long distance bus maar dat leek ons geen goed plan. We waren er niet gerust over, dus hebben we de contactpersoon Jenny in Beijing gebeld. We hebben meer contact met haar gehad en we vinden haar mening belangrijk. Ze ging informeren en een uur later kregen we bericht dat we konden vertrekken naar Zhanjiang, de geboorteplaats van Chen. We rijden met dezelfde grote taxibus als in Lin's provincie. We vonden het wel een spannende rit, want hoe zou het weer zich houden. Toe we vertrokken regende het pijpestelen. Later werd het afwisselend. We gingen eerst over de snelweg maar daar was zoveel verkeer dat we over kleinere wegen verder gingen. We kregen veel te zien van het Chinese platteland. Dit was ook onze wens voordat we vertrokken... Het weer klaart op en we moeten plassen. Een plaatselijk ' restaurantje ' dan maar in... Een deel van de plaatselijke klandizie van het restaurant verplaatste zich van de tafel waaraan ze zaten richting het gangetje van het ' toilet '. Blond haar in zo'n dorp verdiend besproken te worden vinden ze. Snel de taxi maar weer in. Onderweg werken de mensen op de rijstvelden samen met hun buffels. Tegen vijf uur waren we over. Op het moment dat we Zhanjiang inreden begon de zon te schijnen. Langs de straten zien we overal palmbomen. Chen was druk bezig om de omgeving te verkennen. Het hotel ligt in een soort park met veel palmen. We hebben een appartement. Genoeg ruimte dus... Morgen hebben we geen gids, dus gaan we met zijn vieren op stap.